Soms zijn er gebeurtenissen, die op zich heel naar zijn, maar waar je sterker uit tevoorschijn komt. Elke gebeurtenis heeft een les in zich. Niets gebeurt voor niets. Althans, dat geloven wij. Wij geloven dat vanuit ons geloof in God. Maar – volgens mij – ook als je boeddhist bent, hebben gebeurtenissen een verscholen les in zich.
We maakten de afgelopen dagen een hele vervelende situatie mee. Mensen die ons iets wat we voorgeschoten hadden met betrekking tot twee katten, niet wilden betalen. En erger nog; een intimiderende toon en bedreigingen.
Natuurlijk waren we er enorm door geraakt. We waren er kapot van.
Maar we waren tegelijkertijd méér samen dan ooit. Erik zag wat het met me deed en belde de politie. Die de melding heel serieus namen en hier waren, voordat de betreffende mensen hier waren. Ze kwamen de twee katten weer ophalen. Toen ze er waren en ze Erik compleet uitkafferden, nam ik het voor mijn lieve man op. En gebood de mensen respectvol om te gaan met hem. De politie bemiddelde ook in het gesprek. En uiteindelijk verliep alles rustig en goed. De mensen hadden tóch het geld. Betaalden en namen de katten mee. Ze verdwenen, voorgoed uit ons leven.
We deden een dut. We accepteerden dat we ons even futloos voelden. Langzaam ebde het negatieve gevoel weg. En wat toen overbleef, was alleen maar heel wonderlijk en mooi.
We hadden de hele avond dezelfde ingevingen, op dezelfde momenten. Zoals bijvoorbeeld nog even met de politie bellen, om hen te bedanken. Heel toevallig (?) kreeg ik bij de politie dezelfde dame aan de lijn, die ‘s morgens Erik aan de lijn had gehad en die de twee agenten naar ons toe gestuurd had.
Ik voelde me ‘s avonds heel harmonieus en vredig. Bijna sereen zelfs. Even was alles uitvergroot. Met het besef dat we een hele mooie, sterke relatie hebben. Onze liefde voor elkaar. Maar ook het besef dat we heel veel mensen om ons heen hebben, die ons een warm hart toe dragen. Die bij ons betrokken zijn. Die waarderen wat we doen.
Het is veel mooier mensen gewoon te vertrouwen. En niet verbitterd te raken door zo’n voorval en vanuit dat gevoel mensen te beoordelen.
Misschien was dát de les. Uitvergroot te ervaren dat we heel veel van elkaar houden. Dat we samen sterk zijn. Dat er een heleboel lieve, warme mensen om ons heen zijn. Dat we gewoon verder gaan met mens en dier helpen.
Het was even pas op de plaats. Dat is soms even nodig. Om écht te ervaren waar het in dit leven écht om draait…
Liefde!
Vanuit liefde leven, vanuit liefde handelen. Het levert een boel positieve gevoelens op!
Inktspatjes 